مقدمه:
چسب های بتن چسب هایی هستند که به طور ویژه برای چسبیدن به بتن، بلوک، سنگ و سایر مصالح بنایی فرموله شده اند. در حالی که ملات را می توان در برخی موارد استفاده کرد. چسب های بتن محکم تر به هم می چسبد و بسیار بادوام تر از چسب ملات است.
از مزایای چسب بتن این است که می توان از آن به عنوان چسب بتن به فلز و چسب فرش به بتن استفاده کرد و علاوه بر آن ترک ها و شکاف های بتن، پیاده روها و بلوک های خاکستری را ترمیم کرد.
چسب بتن در انواع ظروف برای استفاده آسان وجود دارد. برای کارهای کوچک و تعمیرات خانگی، می توان از یک ظرف فشرده برای چسباندن چسب در جایی که نیاز است استفاده کرد. برای مشاغل بزرگتر و پیشرفته تر، ممکن است به یک تفنگ درزگیر نیاز داشته باشید.
چسب ساختمانی برای بتن ممکن است بر پایه پلی اورتان یا اپوکسی باشد. ممکن است یک جزء یا دو جزء باشد که قبل از استفاده باید مخلوط شوند. همیشه برچسب محصول را برای اجرای دستورالعمل ها بررسی کنید.
1. تا جایی که ممکن است چسب را خراش دهید یا سمباده بزنید .
2. از یک حلال برای حذف باقی مانده چسب استفاده کنید. بسته به چسب، آب داغ (جوشیده)، استون، الکل های معدنی یا پاک کننده رنگ باید این کار را انجام دهند. دستورالعمل های روی برچسب باید به شما بگوید که از کدام یک استفاده کنید.
3. اجازه دهید حلال، چسب بتن خشک شده را نرم کند و سپس چسب باقی مانده را بتراشید.
4. محل را با آب و صابون بشویید.
آیا بتن آسیب دیده ای دارید که می خواهید تعمیر کنید؟ آیا برای تعمیر بتن اقدام کرده اید اما سیمان جدید نچسبیده است؟ آیا نیاز به افزودن بتن تازه به بتن موجود دارید؟
اگر پاسخ شما به این سوالات مثبت است، این مطالب برای شما مناسب است. ما مراحل مناسب استفاده از چسب های پیوند بتن را بررسی کرده ایم تا به شما در تعمیرات کمک کند.
هنگام استفاده از چسب چسباننده بتن برای تعمیر بتن، مراحل زیر را دنبال کنید تا مطمئن شوید که مواد به درستی به بتن می چسبند:
1. بتن را خرد و شل کنید
2. گرد و غبار را از سطح جدا کنید
3. چسب پیوند بتن را مخلوط کنید
4. چسب پیوند بتن را اعمال کنید
5. سیمان جدید را اعمال کنید
نکته:
برای سالهای متمادی شرکتهای صنعتی برای محافظت از بتن مسلح فولادی در برابر خوردگی تلاش کردهاند. عوامل اصلی خوردگی در بتن عبارتند از نمک، کلرید و یخ زدایی است.
در طول این مقاله به تفصیل در مورد این مراحل صحبت خواهیم کرد. همچنین در مورد سایر موارد مربوط به بتن و نکاتی در مورد چسبندگی بتن صحبت خواهیم کرد. برای دریافت اطلاعات در مورد این موضوع به خواندن ادامه دهید!
شرایطی وجود دارد که باید بتن را جدا کنید. این مورد زمانی لازم است که شما در حال انجام تعمیرات برای حذف قطعات آسیب دیده هستید. اگر از اسکنه و چکش برای این کار استفاده کنید مفید خواهد بود.
اطمینان حاصل کنید که بتن شکسته را تا زمانی که به بتن قوی برسید اسکنه کنید.
علاوه بر این، این مرحله زمانی مورد نیاز است که عامل اتصال بتن از شما این کار را بخواهد. اگرچه برخی از محصولات را می توان مستقیماً اعمال کرد.
مرحله بعدی تمیز کردن سطح است. اگر مرحله شماره یک را انجام دادید، مطمئن شوید که گرد و غبار باقیمانده از خرد کردن بتن را با برس یا جاروبرقی جارو کنید.
تمیزی سطح موجود بر چسبندگی تأثیر می گذارد، بنابراین حذف زباله ها مهم است. علاوه بر این، اگر گرد و غبار سطح را پاک نکنید، عامل اتصال به درستی کار نخواهد کرد.
توجه به این نکته ضروری است که چسب های باندینگ بسته به نوع آن قوام متفاوتی دارند. برخی از انواع چسب بتن باید در آب رقیق شوند اما برخی نیازی ندارند.
قبل از اینکه آن را روی سطح رنگ کنید، مطمئن شوید که آن را به خوبی مخلوط کرده اید. اگر گالن پلاستیکی خریده اید، مایع را داخل یک سطل بریزید تا بتوانید آن را به درستی مخلوط کنید. همچنین می توانید قبل از باز کردن ظرف چند دقیقه آن را تکان دهید.
توجه داشته باشید که برخی از عوامل چسبنده نازک را می توان با سیمان ترکیب کرد تا یک دوغاب اتصال بتن ایجاد کند. این مخلوط منجر به یک قوام خمیر مانند می شود.
انواع مختلف چسب اتصال بتن در بیشتر موارد به دستورالعمل های اختلاط اضافی نیاز دارند. اطمینان حاصل کنید که برچسب را برای دستورالعمل های آماده سازی قبل از شروع بررسی کنید.
چسب باندینگ را مستقیماً با قلم مو یا غلتک روی سطح بمالید. برای ضخامت چسب به برچسب محصول مراجعه کنید. اطمینان حاصل کنید که به دستورالعمل های سازنده در مورد زمان بندی برنامه پایبند هستید.
سیمان تازه را می توان قبل از خشک شدن عامل باندینگ اعمال کرد. هنگام اجرا از ماله یا کاردک برای صاف کردن سیمان جدید استفاده کنید.
در آخر بگذارید خشک شود. زمان خشک شدن به ضخامت کاربرد و عوامل محیطی مانند رطوبت بستگی دارد.
استفاده از یک عامل اتصال خوب باید آسان باشد و چسبندگی عالی ایجاد کند. این باید نفوذپذیری بتن را کاهش دهد در حالی که آن را قابل اجرا می کند.
سه نوع اصلی اتصال دهنده بتن شامل اپوکسی، لاتکس اکریلیک و پلی وینیل استات می باشد.
این عامل باندینگ به داشتن استحکام و عملکرد عالی شناخته شده است. اپوکسی نه تنها بتن را به بتن متصل می کند، بلکه بتن را به فولاد نیز متصل می کند. می توان از آن برای چسباندن بتن جدید و قدیمی استفاده کرد.علاوه بر این، ترک های موجود را ترمیم می کند.
دانستن عناصر محیطی که ممکن است بر چسبندگی تأثیر بگذارند، مانند رطوبت و سرما، نیز برای به حداکثر رساندن این عامل اتصال بتن ضروری است.عوامل اتصال اپوکسی ممکن است مایعات خمیری یا آب مانند باشند.
این ماده چسبنده عمدتاً برای چسباندن بتن تازه و قدیمی استفاده می شود. این یک مایع سفید با محتوای جامد 45٪ است، بنابراین مخلوط کردن یا تکان دادن ظرف قبل از استفاده ضروری است. قوام آن مانند شیر است.
این نوع ماده در برابر آب مقاوم است. به غیر از بتن، در سطوح دیگر مانند گچ و سیمان نیز کاربرد دارد. لاتکس اکریلیک با استفاده از قلم مو، اسپری یا غلتک اعمال می شود.
پلی وینیل استات به عنوان PVA شناخته می شود. پلی وینیل استات یک عامل اتصال دهنده محبوب برای سیمان و بسترهای متعدد است. کاربرد اصلی آن برای تعمیر در بتن است.
در برابر رطوبت، پیری و UV محافظت می کند. اگر در حال چسباندن گچ به سطوح داخلی هستید، می توانید از این نوع استفاده کنید.
توجه:
بتن اکسپوز به بتنی گفته می شود که سطح آن بخش زیادی از طراحی داخلی و معماری ساختمان است. به بیان دیگر، این به سطوح بتنی اشاره دارد که هنگام تولید با پوسته قالب در تماس بودند.
