گروت ریزی چیست؟مزایا استفاده از گروت ریزی

مزایای استفاده ازگروت ریزی:

گروت ریزی در انواع زمین قابل استفاده است.

در سازه های ساختمانی هیچ گونه لرزشی در هنگام تزریق وجود ندارد و یا می توان آن را کنترل کرد تا امکان تغییر شکل سازه ها وجود نداشته باشد.

گروت ریزی ساختارخاک را بهبود می بخشد.

تزریق دوغاب در جک دال مانند بلند کردن سازه تغییر شکل یافته، تحمل بار روی سازه و غیره مفید است.

گروت ریزی در پرکردن ترک های دیوارها، ستون ها مفید است.

به کنترل جریان آب زیرزمینی، نشت و مواد زائد مضر کمک می کند.

کاربردهای گروت ریزی:

برای تعمیر فونداسیون ماشین آلات، صفحات پایه، باربر و اتصالات ستون در سازه های پیش ساخته استفاده می شود.

گروت ریزی برای پر کردن شکاف ها، ترک ها در سازه های بتنی استفاده می شود.

برای تعمیر مسیرهای پیاده روی و زمین زیر پی استفاده می شود.

عیوب بنایی و ترک های بتن با تزریق ترمیم می شود.

در تثبیت خاک استفاده می شود.

برای کنترل نشت آب در معادن، تونل ها، سدها، سازه های زیرزمینی استفاده می شود.

گروت ریزی برای تعمیر مشکلات غیرعادی و دشوار ژئوتکنیکی و سازه ای استفاده می شود.

گروت ریزی زیر صفحه ستون:

لنت‌های گروت لایه‌های نازکی از مواد سیمانی هستند که در زیر صفحات پایه ستون‌های فولادی قرار می‌گیرند تا سطح باربری صاف و یکنواختی ایجاد کنند. آنها اغلب برای جلوگیری از تسطیح دقیق پایه بتنی یا برای رفع بی نظمی در ضخامت صفحه پایه استفاده می شوند.

راه‌اندازی پیش از راه‌اندازی ماشین‌آلات جدید و مجدد برای تأسیسات خدمات صنعت نفت، شیمیایی و گاز در نظر گرفته شده است. به طور کلی این، اقدامات توصیه شده برای تکمیل دستورالعمل های فروشنده در نظر گرفته شده است و دستورالعمل های ارائه شده توسط سازنده اصلی تجهیزات (OEM) باید در رابطه با نصب و پرداخت تجهیزات به دقت دنبال شود.

روش تزریق گروت ریزی بیس پلیت:

بیشتر موضوعات اصلی این اقدامات توصیه شده به بخش طراحی و نصب و راه اندازی تقسیم می شوند با این هدف که هر بخش را بتوان برداشته و در صورت نیاز توسط پرسنل طراحی یا نصب مناسب استفاده کرد.

سطح بتن باید زبر شود تا کلیدی برای اتصال ایجاد شود. هر گونه خاک بتن یا مواد نامناسب باید حذف شود. تمام گرد و غبار را با مکش یا هوای فشرده پاک می کند. سپس سطح زبر و تمیز باید از آلودگی بعدی محافظت شود.

سطح بتن باید حداقل 24 ساعت قبل از تزریق به طور مداوم با آب اشباع شود. قبل از تزریق، تمام آب آزاد را بردارید.

مخلوط کردن مقادیر کمی دوغاب پلاستیکی، روان یا سیال در یک سطل با استفاده از میکسر و مته از نوع پروانه ای قابل قبول است، مشروط بر اینکه سرعت مته به اندازه کافی پایین باشد قبل از قرار دادن، سطوح فلزی باید از تمام رنگ، گریس، روغن، زنگ زدگی سست یا سایر آلاینده ها تمیز شود.

اگر قرار است انکر بولت ها دوغاب بندی شوند، آستین ها، سوراخ ها و موارد مشابه باید با استفاده از کمپرسور هوای بدون روغن یا خلاء از هرگونه زباله، کثیفی و آب تمیز شوند. بتن در سوراخ باید به مدت 24 ساعت با آب اشباع شود و در هنگام استفاده از دوغاب، آب درست قبل از تزریق خارج شود.

هر سوراخ انکر بولت باید قبل از ریختن دوغاب در زیر صفحه تزریق شود. این برای اطمینان از حفظ تماس دوغاب با صفحه ضروری است. اگر قرار دادن کل در یک بار ریختن انجام شود، هوا و آب حذف نشده ممکن است به سطح دوغاب برود. این باعث نشست دوغاب می شود و مناطق تماس صفحه را کاهش می دهد.

قالب باید همیشه سفت و محکم، باشد و برای جلوگیری از نشت آب بندی شود. باید تا حداقل 25 میلی متر بالاتر از ارتفاع دوغاب زیر پایه ماشین گسترش یابد. فرم باید با مواد سازگار از روغن یا موم پوشش داده شود تا حذف فرم را تسهیل کند. 

قرار دادن گروت باید از یک طرف صفحه پایه شروع شود و به طرف دیگر جریان یابد. فرم باید به گونه ای ساخته شود که روشی برای توسعه سر در سمت قرارگیری ارائه دهد. فرم ها همچنین باید دارای فضای خالی کافی باشند تا در صورت نیاز، میله گذاری و کوبیدن امکان پذیر باشد.

 کار قالب در سمت قرار دادن باید تا پایین صفحه گسترش یابد تا جعبه سر را تشکیل دهد. هد باکس باید از 50 تا 100 میلی متر دورتر از صفحه شروع شود و شیب آن حدود 450 باشد. شیب به دوغاب اجازه می دهد تا در زیر صفحه با حداقل آشفتگی و گیر افتادن هوا ریخته شود.

فرم در طرف مقابل باید 50 تا 100 میلی متر از صفحه باشد و باید حداقل تا 25 میلی متر بالاتر از پایین صفحه باشد. ارتفاع هد باکس به فاصله ای که گروت باید جریان داشته باشد بستگی دارد. به طور کلی ارتفاع هد باکس بالای ته صفحه باید حدود 1/5 مسافت طی شده دوغاب باشد.

پودر دوغاب و آب باید با استفاده از روش و تجهیزات مخلوط شوند که منجر به دوغاب با قوام یکنواخت و بدون توده شود. برای دوغاب های پلاستیکی روان و قابل ریختن، میکسرهای شفت افقی با درام ثابت ترجیح داده می شوند. در بیشتر موارد، در ابتدا پودر خشک باید به حدود 70 درصد از کل محتوای آب توصیه شده در حین اختلاط اضافه شود.

در حالی که اختلاط ادامه دارد، 30 درصد آب باقیمانده باید با سرعت ادامه به دوغاب اضافه شود. اختلاط باید تا زمانی که یک دوغاب همگن ظاهر شود ادامه یابد. این معمولا 3 تا 5 دقیقه طول می کشد. اجازه دهید مخلوط بماند تا هوای محبوس شده قبل از ریختن آزاد شود.

بتن کن درام گردان قابل حمل توصیه نمی شود.

تا از گیر افتادن هوا جلوگیری شود.

مخلوط کردن با دست توصیه نمی شود زیرا انرژی کافی برای پراکنده کردن مواد تشکیل دهنده و شکستن توده ها را فراهم نمی کند.

همه جاگذاری ها باید از یک طرف صفحه انجام شود. قرار دادن باید از یک انتهای صفحه شروع شود و در آن نقطه ادامه یابد تا زمانی که دوغاب از پایین صفحه درطرف مقابل صفحه بالا بیاید.

برای تسهیل تراکم و روان شدن دوغاب، میله گذاری، بندکشی یا تسمه انعطاف پذیر در حرکت کوتاه با حفظ سر کافی دوغاب توصیه می شود. روش ارجح برای اطمینان از جریان و تراکم دوغاب در زیر صفحه پایه، استفاده از قطعات بلند تسمه یا زنجیر ورق انعطاف پذیر دوگانه است. حرکات رو به جلو تسمه یا زنجیر به جریان دوغاب در محل کمک می کند.

پس از قرار دادن دوغاب ها باید از هدر رفتن رطوبت بیش از حد و از درجه حرارت شدید محافظت شود. با فرآیند پخت، رطوبت حفظ می شود. عمل آوری را می توان با مرطوب نگه داشتن نواحی در معرض حداقل 7 روز انجام داد، عمل آوری مرطوب مداوم پس از قرار دادن منجر به مقاومت فشاری بیشتر دوغاب و دوام بهتر می شود.

عمل آوری مرطوب به طور کلی با شلنگ یا آبپاش مداوم یا با استفاده از هسین یا ورق پلاستیکی مرطوب بر روی سطح در معرض آن حاصل می شود. سطوح باید حداقل 7 روز قبل از خشک شدن سطح مرطوب بماند.

مواد گروت ریزی ظروف تمیز، خشک و باز نشده است و به مدت 48 ساعت قبل از تزریق در دمای تقریبی 21 درجه سانتیگراد نگهداری شده است.

اتصالات انبساط باید از لاستیک فوم نئوپرن سلول بسته به ضخامت 25 میلی متر ساخته شود و در فواصل 1.2 متر تا 2.4 متر در راستای انکر بولت ها و عمود بر خط مرکزی صفحه پایه قرار گیرد.

اتصالات انبساط باید قبل از ریختن دوغاب با لاستیک سیلیکونی (RTV) یا درزگیر اپوکسی الاستیک (لاستیک مایع) چسبانده شوند.

پیچ جک صفحه نصب باید به طور گسترده با موم خمیری یا گریس پوشانده شود تا از چسبیدن دوغاب جلوگیری شود. واکس مایع و روغن مجاز نیست. برای جلوگیری از تماس موم با فونداسیون بتنی یا سطوح فلزی که با دوغاب در تماس خواهند بود باید مراقب بود.

سپس تمام صفحات کفی دیگر نسبت به صفحه مرجع نصب و تراز می شوند. ارتفاع صفحه تکی باید روی تلورانس 0.06 ± میلی متر (0.0025 ± اینچ) نسبت به صفحه مرجع 20 تنظیم شود. سطح صفحه کف باید به صورت طولی و عرضی در محدوده 40 میکرومتر بر متر (0.0005 اینچ در هر پا) تنظیم شود.

با بیش از 13 میکرومتر (0.005 اینچ) اختلاف ارتفاع بین هر دو نقطه گرفته شده از یک صفحه کفی جداگانه. علاوه بر این، هر جفت کفی (که در آن بیش از یک صفحه زیره در یک قطعه تجهیزات جداگانه استفاده می‌شود) باید در همان ارتفاع تا 13 میکرومتر (0.005 اینچ) باشد.

سطح صفحه کف را می توان با تنظیم پیچ جک، شیم کردن صفحات زیره یا گوه های دوگانه با پیچ های تنظیم و سپس بستن مهره های لنگر برای نگه داشتن صفحه کفی در جای خود به دست آورد.